Η
ονομασία
Ju
Jitsu
αποτελείται
από
δυο
λέξεις,
Ju
που
σημαίνει
απαλός
ή
απαλότητα
και
Jitsu
που
σημαίνει
τέχνη
ή
τεχνική.
Είναι
δηλαδή
η
«απαλή
τέχνη»
ή
«τέχνη
της
απαλότητας».
Θα
τύχει
επίσης
πολλές
φορές
αντί
για
τον
όρο
Ju
Jitsu
να
ακούσουμε
και
τον
όρο
Jiu
Jitsu
ή
Jiu
Jutsu
ή
Ju
Jutsu.
Όλες
αυτές
οι
ονομασίες
αναφέρονται
στο
ίδιο
ακριβώς
θέμα,
το
Ju
Jitsu,
όπως
έχει
επικρατήσει.
Η
διαφοροποίηση
αυτή
οφείλεται
απλώς
στη
διαφορετική
προφορά
κάθε
τόπου.
Η
απαλότητα
στη
συγκεκριμένη
περίπτωση
μπορεί
να
μεταφραστεί
με
δύο
τρόπους:
από
τη
μία
πλευρά
είναι
η
τέλεια
μορφή
αυτοάμυνας
και
από
την
άλλη
ένα
σπορ
εξαιρετικά
συναρπαστικό.
Κατ'
αρχήν
έχει
να
κάνει
με
την
ευγένεια
που
ο
κάθε
γνώστης
του
Jiu
Jitsu
δείχνει
στον
αντίπαλο
του
-
του
φέρεται
δηλαδή
ευγενικά,
με
σεβασμό
και
με
τέτοιον
τρόπο ώστε αν και θα μπορούσε να τον τραυματίσει, δεν θα το κάνει ποτέ.
Χαρακτηρίζεται
ως
η
τέλεια
μορφή
αυτοάμυνας,
γιατί
είναι
ίσως
η
πιο
πολύπλευρη
μορφή
μαχητικής
τέχνης
που
υπάρχει
σήμερα.
Περιέχει
απ'
όλα
-
χτυπήματα
με
γροθιές,
λακτίσματα,
ρίψεις,
κλειδώματα
και
έλεγχο
του
αντιπάλου
στο έδαφος, αλλά και σε όρθια θέση.
Θα
αναρωτηθεί
κανείς,
βεβαίως,
πώς
μπορεί
μία
μαχητική
τέχνη
να
είναι
απαλή.
Η
αρχή
πάνω
στην
οποία
στηρίζεται
το
Jiu
Jitsu
δεν
είναι
η
δύναμη.
Ο
μαθητής
του
Jiu
Jitsu
εκμεταλλεύεται
τη
δύναμη
του
αντιπάλου
του
προς
όφελος
του.
Με
άλλα
λόγια
φεύγει
από
το
σημείο
στο
οποίο
κατευθύνεται
η
δύναμη
του
αντιπάλου
του
και
τοποθετώντας
ανάλογα
το
σώμα
του,
του
«σπάει»
την
ισορροπία
και
τον
φέρνει
σε
μειονεκτική
θέση.
Για
τον
λόγο
αυτόν
το
Jiu
Jitsu
είναι
μία
τέχνη
που
για
να
την
τελειοποιήσει
κανείς
χρειάζεται
να
αποκτήσει
καλή
ισορροπία
ο
ίδιος
-
για
να
μπορεί
να
«σπάσει»
την
ισορροπία
του
αντιπάλου
του
-
και
πολύ
καλή
αίσθηση
συγχρονισμού
της
κάθε
κίνησης,
είτε
αυτή
είναι κάποιο χτύπημα είτε απλά τοποθέτηση του σώματος του για να πραγματοποιήσει μία ρίψη.
Πέρα
όμως
από
μία
μορφή
αυτοάμυνας
το
Jiu
Jitsu
είναι
ένα
συναρπαστικό
σπορ,
που
σ'
όλον
τον
κόσμο
έχει
πολλούς
και
πιστούς
θαυμαστές.
Αναμφισβήτητα
επιτρέπει
σε
ένα
μικρόσωμο
άτομο
να
υπερασπιστεί
και
να
αγωνιστεί
ακόμη
και οταν πρόκειται για έναν πιο μεγαλόσωμο αντίπαλο!
Τo
βραζιλιάνικο
Ζίου
Ζίτσου
(Brazilian
Jiu-Jitsu
ή
BJJ)
ως
βασικό
χαρακτηριστικό
του
είναι
οι
εξαιρετικά
επιτηδευμένες
τεχνικές
εδάφους
(κλειδώματα,
ακινητοποιήσεις,
εξαρθρώσεις,
πνιγμοί
κ.λπ.).
Αν
και
είναι
εμφανής
η
καταγωγή
του
από
το
Τζούντο,
οι
τεχνικές
ρίψεων
σε
αυτό
έχουν
μειωθεί
και
το
πραγματικό
ενδιαφέρον
αρχίζει
όταν
και
οι
δύο
αθλητές
βρεθούν
στο
έδαφος,
καθώς
εκεί
η
ποικιλία
των
τεχνικών
είναι
πολύ
μεγαλύτερη
από
αυτήν
που
θα
δει
κανείς
στο
Τζούντο
–
το
πιο
προφανές
παράδειγμα
είναι
οι
τεχνικές
κλειδωμάτων
και
εξαρθρώσεων
στα
πόδια.
Κατά
τα
λοιπά,
πρόκειται
για
μια
πάλη
(η
οποία
ενίοτε
γίνεται
και
χωρίς
στόλη
στους
αγώνες
«no-gi»),
πράγμα
που
σημαίνει
ότι περιλαμβάνει και το παιχνίδι της ανατροπής του αντιπάλου με διάφορους τρόπους.
Στο
πρόγραμμά
μας
θα
ανέπτυξουμε
τις
τεχνικές
του
Jiu
Jitsu
(λαβές,
στρεβλώσεις,
κλειδώματα,
πιέσεις,
θέσεις
ισχύος)
σε
τέτοιον
βαθμό
ώστε
να
μπορεί
να
καταβάλει
οποιονδήποτε
αντίπαλο
σε
ρεαλιστικές
καταστάσεις
χωρίς
ιδιαίτερη
δύναμη.