Η   ονομασία   Ju   Jitsu   αποτελείται   από   δυο   λέξεις,   Ju   που   σημαίνει   απαλός   ή   απαλότητα   και   Jitsu   που   σημαίνει   τέχνη   ή τεχνική.   Είναι   δηλαδή   η   «απαλή   τέχνη»   ή   «τέχνη   της   απαλότητας».   Θα   τύχει   επίσης   πολλές   φορές   αντί   για   τον   όρο   Ju Jitsu   να   ακούσουμε   και   τον   όρο   Jiu   Jitsu   ή   Jiu   Jutsu   ή   Ju   Jutsu.   Όλες   αυτές   οι   ονομασίες   αναφέρονται   στο   ίδιο   ακριβώς θέμα,   το   Ju   Jitsu,   όπως   έχει   επικρατήσει.   Η   διαφοροποίηση   αυτή   οφείλεται   απλώς   στη   διαφορετική   προφορά   κάθε τόπου. Η   απαλότητα   στη   συγκεκριμένη   περίπτωση   μπορεί   να   μεταφραστεί   με   δύο   τρόπους:   από   τη   μία   πλευρά   είναι   η   τέλεια μορφή   αυτοάμυνας   και   από   την   άλλη   ένα   σπορ   εξαιρετικά   συναρπαστικό.   Κατ'   αρχήν   έχει   να   κάνει   με   την   ευγένεια που   ο   κάθε   γνώστης   του   Jiu   Jitsu   δείχνει   στον   αντίπαλο   του   -   του   φέρεται   δηλαδή   ευγενικά,   με   σεβασμό   και   με   τέτοιον τρόπο ώστε αν και θα μπορούσε να τον τραυματίσει, δεν θα το κάνει ποτέ. Χαρακτηρίζεται   ως   η   τέλεια   μορφή   αυτοάμυνας,   γιατί   είναι   ίσως   η   πιο   πολύπλευρη   μορφή   μαχητικής   τέχνης   που υπάρχει   σήμερα.   Περιέχει   απ'   όλα   -   χτυπήματα   με   γροθιές,   λακτίσματα,   ρίψεις,   κλειδώματα   και   έλεγχο   του   αντιπάλου στο έδαφος, αλλά και σε όρθια θέση. Θα   αναρωτηθεί   κανείς,   βεβαίως,   πώς   μπορεί   μία   μαχητική   τέχνη   να   είναι   απαλή.   Η   αρχή   πάνω   στην   οποία   στηρίζεται το   Jiu   Jitsu   δεν   είναι   η   δύναμη.   Ο   μαθητής   του   Jiu   Jitsu   εκμεταλλεύεται   τη   δύναμη   του   αντιπάλου   του   προς   όφελος   του. Με   άλλα   λόγια   φεύγει   από   το   σημείο   στο   οποίο   κατευθύνεται   η   δύναμη   του   αντιπάλου   του   και   τοποθετώντας ανάλογα   το   σώμα   του,   του   «σπάει»   την   ισορροπία   και   τον   φέρνει   σε   μειονεκτική   θέση.   Για   τον   λόγο   αυτόν   το   Jiu   Jitsu είναι   μία   τέχνη   που   για   να   την   τελειοποιήσει   κανείς   χρειάζεται   να   αποκτήσει   καλή   ισορροπία   ο   ίδιος   -   για   να   μπορεί να   «σπάσει»   την   ισορροπία   του   αντιπάλου   του   -   και   πολύ   καλή   αίσθηση   συγχρονισμού   της   κάθε   κίνησης,   είτε   αυτή είναι κάποιο χτύπημα είτε απλά τοποθέτηση του σώματος του για να πραγματοποιήσει μία ρίψη. Πέρα   όμως   από   μία   μορφή   αυτοάμυνας   το   Jiu   Jitsu   είναι   ένα   συναρπαστικό   σπορ,   που   σ'   όλον   τον   κόσμο   έχει   πολλούς και   πιστούς   θαυμαστές.   Αναμφισβήτητα   επιτρέπει   σε   ένα   μικρόσωμο   άτομο   να   υπερασπιστεί   και   να   αγωνιστεί   ακόμη και οταν πρόκειται για έναν πιο μεγαλόσωμο αντίπαλο! Τo   βραζιλιάνικο   Ζίου   Ζίτσου   (Brazilian   Jiu-Jitsu   ή   BJJ)   ως   βασικό   χαρακτηριστικό   του   είναι   οι   εξαιρετικά   επιτηδευμένες τεχνικές   εδάφους   (κλειδώματα,   ακινητοποιήσεις,   εξαρθρώσεις,   πνιγμοί   κ.λπ.).   Αν   και   είναι   εμφανής   η   καταγωγή   του από   το   Τζούντο,   οι   τεχνικές   ρίψεων   σε   αυτό   έχουν   μειωθεί   και   το   πραγματικό   ενδιαφέρον   αρχίζει   όταν   και   οι   δύο αθλητές   βρεθούν   στο   έδαφος,   καθώς   εκεί   η   ποικιλία   των   τεχνικών   είναι   πολύ   μεγαλύτερη   από   αυτήν   που   θα   δει κανείς   στο   Τζούντο   –   το   πιο   προφανές   παράδειγμα   είναι   οι   τεχνικές   κλειδωμάτων   και   εξαρθρώσεων   στα   πόδια.   Κατά τα   λοιπά,   πρόκειται   για   μια   πάλη   (η   οποία   ενίοτε   γίνεται   και   χωρίς   στόλη   στους   αγώνες   «no-gi»),   πράγμα   που   σημαίνει ότι περιλαμβάνει και το παιχνίδι της ανατροπής του αντιπάλου με διάφορους τρόπους. Στο   πρόγραμμά   μας   θα   ανέπτυξουμε   τις   τεχνικές   του   Jiu   Jitsu   (λαβές,   στρεβλώσεις,   κλειδώματα,   πιέσεις,   θέσεις   ισχύος) σε   τέτοιον   βαθμό   ώστε   να   μπορεί   να   καταβάλει   οποιονδήποτε   αντίπαλο   σε   ρεαλιστικές   καταστάσεις   χωρίς   ιδιαίτερη δύναμη.
Copyright © 2020, Ακαδημία Π Α Τ Administer Site, Webmaster
Copyright © 2022,  Webmaster
Copyright © 2022, Webmaster
Η   ονομασία   Ju   Jitsu   αποτελείται   από   δυο   λέξεις,   Ju   που   σημαίνει   απαλός   ή απαλότητα   και   Jitsu   που   σημαίνει   τέχνη   ή   τεχνική.   Είναι   δηλαδή   η   «απαλή τέχνη»   ή   «τέχνη   της   απαλότητας».   Θα   τύχει   επίσης   πολλές   φορές   αντί   για τον   όρο   Ju   Jitsu   να   ακούσουμε   και   τον   όρο   Jiu   Jitsu   ή   Jiu   Jutsu   ή   Ju   Jutsu.   Όλες αυτές   οι   ονομασίες   αναφέρονται   στο   ίδιο   ακριβώς   θέμα,   το   Ju   Jitsu,   όπως έχει   επικρατήσει.   Η   διαφοροποίηση   αυτή   οφείλεται   απλώς   στη   διαφορετική προφορά κάθε τόπου. Η               απαλότητα               στη συγκεκριμένη             περίπτωση μπορεί   να   μεταφραστεί   με   δύο τρόπους:    από    τη    μία    πλευρά είναι         η         τέλεια         μορφή αυτοάμυνας   και   από   την   άλλη ένα            σπορ            εξαιρετικά συναρπαστικό.   Κατ'   αρχήν   έχει να   κάνει   με   την   ευγένεια   που   ο κάθε     γνώστης     του     Jiu     Jitsu δείχνει    στον    αντίπαλο    του    - του   φέρεται   δηλαδή   ευγενικά, με     σεβασμό     και     με     τέτοιον τρόπο       ώστε       αν       και       θα μπορούσε   να   τον   τραυματίσει, δεν θα το κάνει ποτέ. Χαρακτηρίζεται    ως    η    τέλεια    μορφή    αυτοάμυνας,    γιατί    είναι    ίσως    η    πιο πολύπλευρη   μορφή   μαχητικής   τέχνης   που   υπάρχει   σήμερα.   Περιέχει   απ' όλα   -   χτυπήματα   με   γροθιές,   λακτίσματα,   ρίψεις,   κλειδώματα   και   έλεγχο   του αντιπάλου στο έδαφος, αλλά και σε όρθια θέση. Θα   αναρωτηθεί   κανείς,   βεβαίως,   πώς   μπορεί   μία   μαχητική   τέχνη   να   είναι απαλή.   Η   αρχή   πάνω   στην   οποία   στηρίζεται   το   Jiu   Jitsu   δεν   είναι   η   δύναμη. Ο   μαθητής   του   Jiu   Jitsu   εκμεταλλεύεται   τη   δύναμη   του   αντιπάλου   του   προς όφελος   του.   Με   άλλα   λόγια   φεύγει   από   το   σημείο   στο   οποίο   κατευθύνεται   η δύναμη   του   αντιπάλου   του   και   τοποθετώντας   ανάλογα   το   σώμα   του,   του «σπάει»   την   ισορροπία   και   τον   φέρνει   σε   μειονεκτική   θέση.   Για   τον   λόγο αυτόν    το    Jiu    Jitsu    είναι    μία    τέχνη    που    για    να    την    τελειοποιήσει    κανείς χρειάζεται    να    αποκτήσει    καλή    ισορροπία    ο    ίδιος    -    για    να    μπορεί    να «σπάσει»    την    ισορροπία    του    αντιπάλου    του    -    και    πολύ    καλή    αίσθηση συγχρονισμού   της   κάθε   κίνησης,   είτε   αυτή   είναι   κάποιο   χτύπημα   είτε   απλά τοποθέτηση του σώματος του για να πραγματοποιήσει μία ρίψη. Πέρα   όμως   από   μία   μορφή   αυτοάμυνας   το   Jiu   Jitsu   είναι   ένα   συναρπαστικό σπορ,    που    σ'    όλον    τον    κόσμο    έχει    πολλούς    και    πιστούς    θαυμαστές. Αναμφισβήτητα   επιτρέπει   σε   ένα   μικρόσωμο   άτομο   να   υπερασπιστεί   και   να αγωνιστεί ακόμη και οταν πρόκειται για έναν πιο μεγαλόσωμο αντίπαλο! Τo     βραζιλιάνικο     Ζίου     Ζίτσου     (Brazilian     Jiu-Jitsu     ή     BJJ)     ως     βασικό χαρακτηριστικό    του    είναι    οι    εξαιρετικά    επιτηδευμένες    τεχνικές    εδάφους (κλειδώματα,    ακινητοποιήσεις,    εξαρθρώσεις,    πνιγμοί    κ.λπ.).    Αν    και    είναι εμφανής   η   καταγωγή   του   από   το   Τζούντο,   οι   τεχνικές   ρίψεων   σε   αυτό   έχουν μειωθεί   και   το   πραγματικό   ενδιαφέρον   αρχίζει   όταν   και   οι   δύο   αθλητές βρεθούν    στο    έδαφος,    καθώς    εκεί    η    ποικιλία    των    τεχνικών    είναι    πολύ μεγαλύτερη   από   αυτήν   που   θα   δει   κανείς   στο   Τζούντο   –   το   πιο   προφανές παράδειγμα   είναι   οι   τεχνικές   κλειδωμάτων   και   εξαρθρώσεων   στα   πόδια. Κατά   τα   λοιπά,   πρόκειται   για   μια   πάλη   (η   οποία   ενίοτε   γίνεται   και   χωρίς στόλη   στους   αγώνες   «no-gi»),   πράγμα   που   σημαίνει   ότι   περιλαμβάνει   και   το παιχνίδι της ανατροπής του αντιπάλου με διάφορους τρόπους. Στο    πρόγραμμά    μας    θα    ανέπτυξουμε    τις    τεχνικές    του    Jiu    Jitsu    (λαβές, στρεβλώσεις,   κλειδώματα,   πιέσεις,   θέσεις   ισχύος)   σε   τέτοιον   βαθμό   ώστε   να μπορεί   να   καταβάλει   οποιονδήποτε   αντίπαλο   σε   ρεαλιστικές   καταστάσεις χωρίς ιδιαίτερη δύναμη.